Absolutnie nie mam weny. Bywa i tak! - Ukrainiec.

Oleksandr Chernenko.
Ukraina.
17. Około. Tylko udaje, jest starszy. Nie zdał.
Półkrwi.
Bardzo specyficzny. Oleksandr jest bardzo porywczy i żywiołowy. Choleryk jakich mało, irytuje się niezwykle szybko i często jego gesty są nie do przewidzenia. Ekstrawertyk. Niezwykle sentymentalny i tylko w skrajnych warunkach i sytuacjach gotowy o rozlewu krwi. Za swój naród poświęciłby wszystko. Ma bardzo specyficzne nastawienie do rodziny - bardzo tęskni za spędzanymi niegdyś z rodzeństwem wieczorami nad ogniskiem, kiedy to on pobrzękiwał na bandurze, Białoruś śpiewała, a Rosja... Rosja był Rosją. Z nim ma teraz najgorszy kontakt, najchętniej by wykastrował i zakopał w syberyjskim rowie. Humor ma zmienny jak kobieta w ciąży i generalnie trudno czasem dojść z nim do porozumienia. Jest inteligentny, ale roztrzepany jak mało kto. Nieszkodliwy, ale w obronie swojego gotowy na wszystko. Uwielbia poznawać nowych ludzi, śpiewać, tańczyć, bawić się i uczyć nowych rzeczy. Wadliwe geny rodzinne narzucają mu skłonności do nagłych załamań i odruchy, których potem żałuje. Uczuciowy, choć w miłości ma pecha. Ostrożny. Woli pomyśleć nim coś zrobi. Wyrobiony w byciu podnóżkiem. Nie wytracił jednak poczucia humoru, takie dusze towarzystwa spotyka się bardzo rzadko.
Wysoki na 1,90, silnie zbudowany mężczyzna o typowo słowiańskich rysach. Blondyn, włosy średniej długości, błękitne oczy i lekko garbaty, charakterystyczny dla rodziny nos. Spokojny, również genetyczny uśmiech, który Europie kojarzy się nie najlepiej przez Rosję - tutaj niepotrzebnie. Ubiera się prosto i zwyczajnie, a za szczyt elegancji uważa lniane, haftowane koszule i wełniane spodnie.
Wychowywał się wraz z rodzeństwem Białorusią i Rosją pod okiem rodziciela Rusi, który nauczył go wszystkiego, co potrafi. Wtedy było mu poniekąd najlepiej, kiedy kwitła potęga państw ruskich. Potem szlajał się z rąk do rąk, jako kozak służąc Polsce, jeszcze inaczej Turkowi. Przeżywał liczne kryzysy, które pozostawiły wiele szram na jego psychice, na przykład Wołyń, podczas którego musiał zaatakować ważną dla siebie osobę. Chełpi się powstaniem Chmielnickiego. Teraz tłucze się z bratem, do którego zapałał szczerą nienawiścią.
Hogwart nie był dla niego jakimś wielkim szokiem. Ucieszył się, bardzo. Ale nie zwariował z radości.
- Szczery i uczciwy.
- Utalentowany muzycznie.
- Niegłupi.
- Fizycznie silny i wytrzymały.
- Otwarty na ludzi.
- Ma poczucie humoru.
- Ciapowaty.
- Miewa zwiechy emocjonalne,  podczas których zachowuje się na zmianę jak dziecko i ostatni psychol. Bardzo rzadko.
- Nie umie w związki.

I mówi to OC Londynu, 'Kay. Że postać mniej ubliżająca nacji, a bardziej zbliżona do standardów danego kraju w rzeczywistości jest gorsza? Ba, bo lepiej sobie zrobić OC zadupia, które i tak w anime o PAŃSTWACH nie ma żadnego przebicia, miast wziąć się i porządną postać naprawić. Lepiej robić według kanonu, tu yaoi, tam yuri i banda bezmózgów nie mająca nic wspólnego z reprezentowanym państwem. Ba, ubliżanie współczesnym obywatelom, bo postacie według kanonu były zabawne do pewnego momentu.
Życzę więc powodzenia w dalszym prowadzeniu tego forum z takim podejściem.
Pozdrawiam, Wkurzony Oleg.
P.S. I wkurzona Irja też. Dystans do siebie i swoich działań macie boski! Lepiej usunąć i by nikt nie widział.
Serio, powodzenia.

Skoro nie odpowiadają Wam nasze zasady, to nie rozumiem po co jeszcze się wykłócać. Karta postaci Irji została przeniesiona do archiwum, a sama ona usunięta, ponieważ powiedziała, że rezygnuje z gry na forum.